„Jezus powiedział do Żydów: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki”. Rzekli do Niego Żydzi: „Teraz wiemy, że jesteś opętany, Abraham umarł, i prorocy – a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kimże Ty siebie czynisz?” Odpowiedział Jezus: „Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”. Lecz wy Go nie poznaliście. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się”. Na to rzekli do Niego Żydzi: „Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?” Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem”. Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.”

(J 8, 51-59)

TRWAĆ W NAUCE

„Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki”

Nauka Pana jest prawdą i życiem. Z pewnością doświadczasz w swoim życiu jak grzech niszczy. Często w Piśmie Świętym grzech utożsamiany jest z chodzeniem w ciemności, śmiercią, brakiem życia. Często sami siebie skazujemy na śmierć poprzez trwanie w grzechu. Grzech osłabia relacje, niszczy w nas to co piękne i szlachetne. Tylko trwanie w nauce Boga, nieustanne powracanie do Niego po każdym grzechu da nam prawdziwe szczęście. Grzech daje nam tylko namiastkę szczęścia i radości. Bóg obiecuje to szczęście na wieki… Czy chcesz być szczęśliwy i wypełniony pokojem? Trwaj w nauce Pana. Jak troszczysz się o wzrost twojej wiary ? Ile ostatnio spędziłeś na poznaniu woli Boga zawartej w Piśmie Świętym? Nie jest łatwo nam zachować naukę Jezusa, jest ona wymagająca, ale jest to konieczne, aby mieć życie…